Botanical history ของ Nepenthes distillatoria

N. distillatoria เป็นหม้อข้าวหม้อแกงลิงชนิดที่สองที่ถูกพรรณาลักษณะต่อจาก N. madagascariensis ในปี ค.ศ. 1677 บาร์โทลินูซ์ (Bartholinus) ได้กล่าวถึงมันภายใต้ชื่อ "สมุนไพรอันน่าพิศวง" (Miranda herba) [1] 3 ปีต่อมา พ่อค้าชาวดัตช์ที่ชื่อเจคอบ เบรนี (Jacob Breyne) อ้างว่าพืชชนิดนี้เป็น Bandura zingalensium ซึ่งเป็นชื่อเรียกในท้องถิ่น[2] ในภายหลัง Bandura ได้กลายเป็นชื่อที่ใช้เรียกหม้อข้าวหม้อแกงลิงทั่วไปจนกระทั่งลินเนียสได้ตั้งชื่อ นีเพนเธส ขึ้นในปี ค.ศ. 1737[3]

N. distillatoria ถูกจัดจำแนกอีกครั้งในปี ค.ศ. 1683 โดยแพทย์ชาวสวีเดน ที่ชื่อเอช.เอ็น. กริม (H. N. Grimm) [4] กริมได้เรียกมันว่า Planta mirabilis distillatoria หรือ "พืชกลั่นน้ำอันน่าอัศจรรย์" และเป็นครั้งแรกที่มีภาพประกอบอย่างละเอียดของพืชชนิดนี้[3] 3 ปีต่อมา ในปี ค.ศ. 1686 นักธรรมชาติวิทยาชาวอังกฤษที่ชื่อจอน เรย์ (John Ray) อ้างคำพูดของกริมมากล่าวดังนี้:[5]

รากดูดความชุ่มชื้นจากดินด้วยความช่วยเหลือของแสงอาทิตย์เข้าสู่ตัวมัน แล้วส่งผ่านไปยัง ลำต้น ก้าน ใบที่น่ากลัวของมัน ไปสู่ภาชนะตามธรรมชาติ แล้วเก็บกักไว้จนกว่ามนุษย์จะต้องการมัน [แปลจากภาษาละตินใน หม้อข้าวหม้อแกงลิงจากบอร์เนียว][3]

ลินเนียสได้ใช้คำระบุชนิดดั้งเดิมของกริมในการตั้งชื่อ N. distillatoria ในปี ค.ศ. 1753